عشق تو که ذرّه ذرّه از عطار نیشابوری مختارنامه 5

1 چون شدستی ز من جدا صنما مُلْتَقَى لِمْ تَرَکْتَ بِیْ نَدَما

2 حق میان من و تو آگاه است هُوَ یَکْفی مِنَ الَّذی ظَلَما

1 از قوت مستیم ز هستیم خبر نیست مستم ز می عشق و چو من مست دگر نیست

2 در جشن می عشق که خون جگرم ریخت نقل من دلسوخته جز خون جگر نیست

1 هر دیده که بر تو یک نظر داشت از عمر تمام بهره برداشت

2 سرمایهٔ عمر دیدن توست وان دید تو را که یک نظر داشت

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند