عشقِ تو از در درآمد از حکیم نزاری قهستانی غزل 241

1 عشقِ تو از در درآمد در میانِ جان نشست دستِ بی رحمی گشاد و زیرِ پایم کرد پست

2 جامِ غم در داد و مستم کرد و با دیوانگی چون بود دیوانه آن گاهی که باشد نیز مست

3 عشق مردِ پخته خواهد خام بودم من مگر آتشی زد در وجودم تا ز خام و پخته رست

4 از خودم بیگانه کرد و با خودم کرد آشنا لاجرم جستم هم از خویش و هم از بیگانه جست

5 بی خودم کردند کلّی زان که بودم پیش ازین خود فریب و خودنمای و خودشناس و خودپرست

6 نام وننگ وفخروعار و ترّ وخشکم پاک سوخت آز وحرص وخوب وزشت ونیک وبد برهم شکست

7 تا چه برقی سوزناک است این که نامش هست عشق هستِ هستش نیستِ نیست ونیستِ نیستش هستِ هست

8 عشقِ تو عشق این ها نیزعشق لذّتِ شکر تواند داشتن هرگز کبست

9 تا نزاری با تو در پیوست بگسست از جهان با که بندد عهد چون با عشقِ تو جاوید بست