1 عشق تو مرا زندهٔ جاویدان کرد سودای توام، بی سر و بی سامان کرد
2 لطف و کرم تو، جسم را چون جان کرد در خاک عمل بهتر از این نتوان کرد
1 ای ذات منزهت مبرا ز وجود بر خاک در تو کرده ارواح سجود
2 چون قطرهٔ شبنم است بر برگ گلی از راه عدم هر آن چه آید به وجود
1 یا رب چو بخوانی ام، اطعنا گویم فرمان تو را به جان سمعنا گویم
2 بر من تو به فضل اگر غفرنا گویی من آیم و ربنا ظلمنا گویم
1 سرگشته وار بر تو گمان خطا برم بی آنکه هیچ راه به چون و چرا برم
2 از جان و از تنم نتوانم به شرح گفت کاندر رهت، ز هر دو، چه مایه بلا برم