1 عشق تو که صد برهمن از کیش برآورد آتش شد و دودم ز دل ریش برآورد

2 جا در دل تأثیر کند تا لب سوفار هر ناوک آهی که دل از کیش برآورد

3 غم یار غریبی ست که دور از وطنان را بُبرید ز بیگانه و از خویش برآورد

4 ممنون گرفتاری عشقیم که ما را از ننگ دل عافیت اندیش برآورد

5 ز آلایش هستی شده ام پاک که عشقت صد بار ز ننگ خودیم بیش برآورد

6 گر چشم تو بیمار بود وآن مژه فصّاد پس خون دلم را ز چه با نیش برآورد؟

7 کی چارهٔ دردم شود از وصل که امروز من پیرم و آن تازه جوان ریش برآورد؟

8 جام نگهی زد ره تقوای حزین را مینای می از خرقهٔ درویش برآورد