1 اسیر عشق تو از هردوکون آزاد است کسی که با غم تو مونس است دلشاد است

2 چه منع عاشق دیوانه میکنی زاهد بعشق دوست ندانم ترا چه واداداست

3 مکن ملامت عاشق بعشق ورزیدن که کار عشق نه کسبی است بل خداداد است

4 بغمزه چشم تو بنیاد غارت جان کرد ز ترک مست نپرسی که این چه بنیاد است

5 درون خلوت جانم هزار گلزار است خیال روی تو آنجا چو رخت بنهادست

6 جهان ز تاب تجلی شدست غرقه نور مگر که یار ز رخسار پرده بگشادست

7 بیک کرشمه ز عشاق جان و دل بربود بدلبری چه توان گفت کو چه استاد است

8 بنوش باده عشق و بریش زهد بخند چه اعتبار بکار جهان که برباد است

9 همیشه کارتو سوزست و ناله و زاری اسیریا بخدا گو ترا چه افتادست