شبهای دراز تو به آرام از ابوالفرج رونی رباعی 29

1 بدیع نیست به شب دیدن ستاره در آب بروز بین که سپهری است پر ستاره بر آب

2 زمین چو آینه صورت نمای گشت مگر ز گل نماند میان هوا و آب حجاب

1 ای طبع تو فصل بهار خرم ای جود تو اصل نوای عالم

2 ای روی بزرگان آل بابو ای پشت ضعیفان نسل آدم

1 با اهل خرد جهان بکین است مرد هنری از آن غمین است

2 آن کو به بر خرد مهین است زین ازرق بی خرد کهین است