تبسم لبت از لعل آبدارتر از صامت بروجردی غزل 16

1 تبسم لبت از لعل آبدارتر است ز فصل گل رخ خوب تو خوش بهارتر است

2 سمند تازی نازت به قلب های خراب ز رخش رستمی ای شوخ راهوارتر است

3 فساد زلف تو در جنت رخت همه جا ز مار و فتنه ابلیس آشکارتر است

4 به پیش عقرب زلفت خوشم ولی چه کنم که چشم شوخ تو هر روز پایدارتر است

5 به دشمنان نکنی آنچه می‌کنی با دوست چه شد که دوست ز دشمن بر تو خوارتر است

6 به سیر لاله مخوان (صامتا) ببستانم که چهره جگر از لاله داغدارتر است

7 سیاه بختم و کس را خبر ز حالم نیست مگر کسی که ز من تیره روزگارتر است