لبت چشمه و خضر از حکیم نزاری قهستانی غزل 1068

1 لبت چشمه و خضر گردش نشسته نبات است کز طرف کوثر برسته

2 تعالی الله آخر که دیده ست لعلی میانش ز دردانه ها رسته رسته

3 از آن رسته ها گویی افتاد در شک از آن است عقد ثریا گسسته

4 در او می¬رسد آتش آه گرمم سر زلف از تاب آن شد شکسته

5 زمانه از او داد من باز خواهد هنوز از کمند حوادث نجسته

6 زهی بخت یاری اگر هیچ روزی شوم از بلایی چنان باز رسته

7 به کارم نظر کن که هم بر امیدی نزاری به جان دل درین کاربسته