ای لعل لبت به دلنوازی از عبید زاکانی رباعی 34

1 گوئی آن یار که هر دو ز غمش خسته‌تریم با خبر نیست که مادر غم او بی‌خبریم

2 از خیال سر زلفش سر ما پرسود است این خیالست که ما از سر او درگذریم

1 سر نخوانیم که سودا زدهٔ موئی نیست آدمی نیست که مجنون پری‌روئی نیست

2 هرگز از بند و غم آزاد نگردد آن دل که گرفتار کمند سر گیسوئی نیست

1 باز ترک عهد و پیمان کرده بود کشتن ما بر دل آسان کرده بود

2 دشمنانم بد همی گفتند و او گوش با گفتار ایشان کرده بود