1 لبت راست آب حیاتی دگر دهان تو دارد نباتی دگر

2 تو سلطان حسنی و ما بی‌نوا بود حسن را هم زکاتی دگر

3 نظر کرده چشمت یکی ره به من نماید مگر التفاتی دگر

4 بر اصحاب دل از خط آورده‌ای به صد جان و صد دل براتی دگر

5 لبت گر زند یک نفس با همام یبخشد به جانش حیاتی دگر