1 خطت که بر خط یاقوت بنهم ترجیح نوشته اند بران لعل لب که انت ملیح

2 به لوح عارض نو آن خط دگر گویی کشیده خامه قدرت که البیاض صحیح

3 نمی بریم شکایت ز خط و خاله بتان اگر چه غارت جان می کنند و ظلم صریح

4 هزار درد کنیم از تو به که ناز طبیب که درد دوست به از شربت هزار مسیح

5 چگونه وصف تو گویم که غمزة تو بسحر زده است صد گره از زلف بر زبان فصیح

6 گراند بگردن تعلقی همه کی کمال من آن کمند دلاویز و پارسا تسبیح

7 کوشه که علم نظر زیاده کنی چرا که علم حسن گفته اند و جهل قبیح