ای خط تو کرده رقم از مشک لوح سیم را از جامی غزل 18

1 ای خط تو کرده رقم از مشک لوح سیم را سر بر خط تو چون قلم خوبان هفت اقلیم را

2 تعظیم قبله تا به کی بنمای طاق ابروان تا سجده طاعت برم آن قبله تعظیم را

3 امسال اگر در طالعم ننهد منجم وصل تو از دیده جوی خون کنم هر جدول تقویم را

4 چون حرف دانان را رود ز اسرار قرآنی سخن نقش خم ابروی تو تأویل بس «حامیم » را

5 با داغت ابرهیمیم تا خاست از گل آتشت زانسان کز آتش بیش ازین گل خاست ابرهیم را

6 زامید و بیم عقبیم شد تیره دل ساقی بیا می ده که شویم زین ورق حرف امید و بیم را

7 تسلیم حکم عقل را جامی چه سان گردن نهد زینسان که تیغ عشق تو زد گردن تسلیم را