دل مایل تو شد که سیه رو از محتشم کاشانی غزل 160

1 دل مایل تو شد که سیه رو چو دیده باد خون گشته قطره قطره ز مژگان چکیده باد

2 جان نیز گشت پیرو دل کز ره اجل خاری به پای بیهوده گردش خلیده باد

3 تن هم نمی‌کشد ز رهت پا بگفت من کز سر کشی به دار سیاست کشیده باد

4 تو قبلهٔ رقیبی و من در سجود تو کز بار مرگ پشت امیدم خمیده باد

5 با آن که می‌بری همه دم نام مدعی نام تو می‌برم که زبانم بریده باد

6 با آن که غیر دامن وصلت گرفته است من زنده‌ام که جیب حیاتم دریده باد

7 گر مرغ روحم محتشم از باغ روی تو دل برندارد از چمن تن پریده باد