ای دل که شدی در سر آن زلف به تاب
1 ای دل که شدی در سر آن زلف به تاب در جایگه خوشی مکن جنگ و عتاب
2 وی دیده که تشنه‌ای بر آن درّ خوشاب گر تشنه‌ای از بهر چه می‌ریزی آب
1 ای دل که شدی در سر آن زلف به تاب در جایگه خوشی مکن جنگ و عتاب
2 وی دیده که تشنه‌ای بر آن درّ خوشاب گر تشنه‌ای از بهر چه می‌ریزی آب