سر زلف تو دزد دل های ماست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 سر زلف تو دزد دل های ماست گر آویزی او را از گردن رواست
2 به بالای لب نقطة خال تو خطا نیست آن نکته مشک ختاست
3 صفاهاست با آن دو رخ دیده را غباری اگر هست از آن خاک پاست
4 به دور تو صوفی با پوش شد که از دست تو پیرهن ها فباست
5 ز من گفته صبر کن نیم دم از آن روی چندین صبوری کراست
6 جدا می کند فرقت جان ز تن قرارم ز دل نیز این خود جداست
7 کجا شد دلت باز گفتی کمال تو خود نیک دانی مرا دل کجاست
دیدگاه‌ها **