1 بتا بیژن‌صفت در چه گرفتار منیژه‌وار اگر هستی وفادار

2 کمند زلف بگشا چون تهمتن تو فایز را ز چاه غم برون آر

1 به زیر پرده آن روی دل‌آرا بود چون شمع در فانوس پیدا

2 دل فایز چو پروانه به دورش مدامش سوختن باشد تمنا

1 مرا جان بر لب آمد از جدایی به سوی من نمی آیی، کجایی؟

2 نمی ترسی که بعد از قتل فایز بگویندت تو یار بی وفایی؟