ای حسن تو ظاهر شده برصورت از اسیری لاهیجی غزل 447

1 ای حسن تو ظاهر شده برصورت احسن بنموده عیان عکس رخت ز آینه من

2 ذرات ز مهر رخ تو چون مه تابان عالم همه از نور تجلی تو روشن

3 چون حسن تو در باغ جهان جلوه گری کرد از نور و صفا کون و مکان گشت چو گلشن

4 از پرتو حسن تو بباغ رخ خوبان بشکفته دو صد گونه بهار و گل و سوسن

5 از گلبن وصل تو عجب برگ و نوا یافت چون بلبل جان گشت اسیر قفس تن

6 صافی چو شرابیم و مرا نشوه مستی است زان دم که شدم معتکف میکده چون دن

7 سرخوش زمی وصل تو چون گشت اسیری مستانه برقص آمد و گوید که تنن تن