چشم خوش تو ربود یکباره از جهان ملک خاتون رباعی 240

1 بیش از این سر ز من بی دل و بیهوش متاب بی دلی را ز ره لطف و کرامت دریاب

2 خواب در دیده ی بی خواب خوشم می آید به خیالی که توان دید خیال تو به خواب

1 چون مرا هر دو جهان از توبه کامست امشب پای مرغ شب وصل تو به دامست امشب

2 گر کنم سر به فدای شب وصلت چه شود چون دلم را سر زلف تو مقامست امشب

1 دو دیده تا که دلم دیده در جمال تو بست ببست در تو دل و از غم جهان وارست

2 به قامت چو سهی سرو، دل ز ما بربود به لفظ همچو شکر نرخ نیشکر بشکست