1 حبذا شاهی که در عهد شباب شد ز توبه همچو پیران بهره یاب

2 گر چه از باده لب آلود از نخست زان به آب توبه آخر لب بشست

1 پیش که از ابر صفا نم نبود رسته گل صفوت آدم نبود

2 بود جهان یک به یک آیینه ها بلکه سراسر همه گنجینه ها

1 کردی از آشوب گردش های دهر کرد از صحرا و کوه آهنگ شهر

2 دید شهری پر فغان و پر خروش آمده ز انبوهی مردم به جوش