چشم مستت گرچه با ما ترک از سلمان ساوجی غزل 194

1 چشم مستت گرچه با ما ترک تازی می‌کند لعل جانبخش تو هر دم دلنوازی می‌کند

2 تا دلم آورد بر محراب ابرویت نماز جامه جان را به خون، هر دم نمازی می‌کند

3 باز نخدان چو کویت ای بت سیمین ذقن! زلف چون چوگان تو هر لحظه بازی می‌کند

4 می‌زند خورشید تابان، بر سر شمشاد تیغ تا چرا در دور قدت سرفرازی می‌کند؟

5 چون نپالایم ز راه دیده، خون دل مدام کاتش عشق تو در دل جان گدازی می‌کند

6 سازگاری کن دمی با من که در عشق تو جان از تنم بر عزم رفتن کار سازی می‌کند

7 همچو زلفت شد پریشان حال سلمان حزین زانکه با روی تو دائم عشق بازی می‌کند