ای محتمشان حضرت آنید از ابوالفرج رونی رباعی 2

1 بدیع نیست به شب دیدن ستاره در آب بروز بین که سپهری است پر ستاره بر آب

2 زمین چو آینه صورت نمای گشت مگر ز گل نماند میان هوا و آب حجاب

1 بوالفرج را در این بنا که در آن اختلاف سخن فراوان گشت

2 سخنی چند معجب است که عقل بر وقوفش رسید و حیران گشت

1 روزگار عصیر انگور است خم ازو مست و چنک مخمور است

2 خیز تا سوی باغ بشتابیم کز می و میوه اندر او سور است