سینهٔ خویش کن فراخ از ملک‌الشعرا بهار قطعه 548

1 جمهوری سردار سپه مایهٔ ننگ است این صحبت اصلاح وطن‌نیست که جنگست

2 ازکار قشون حال خوش از ما چه توقع کاین فرقه برین گله‌شبان نیست پلنگست

1 هر حلقه که در آن زلف دوتاست دام دگری بهر دل ماست

2 بیماری ماست زان چشم دژم تنهایی ما زآن زلف دوتاست

1 شکست دستی کز خامه بی‌نگار آورد نگارها ز سرکلک زرنگار آورد

2 شکست دستی کاندر پرند روم و طراز هزار سحر مبین هردم آشکار آورد