1 آنرا که پیشوای دو عالم علی بود نزد خدای منزلتی بس علی بود

2 اقبال دارد آنکه زند دم ز دوستیش بل بندگی قنبرش از مقبلی بود

1 شاه عالم روز کین چون قصد دشمن می‌کند تیغش از یک تن دو و تیر از دو یک تن می‌کند

2 شاه شاهان جهان آنکو به گرز گاوسار شیرمردان را به گاه حمله چون زن می‌کند

1 نامد الحق اینچنین فیروز کآمد شهریار رستم از مازندران وز هفت خوان اسفندیار

2 آتش قهرش چو خاک راه کرده پایمال دشمنان باد پیما را به تیغ آبدار