1 روی زیبای تو آرایش هر انجمن است لعل شیرین تو شور دل هر مرد و زن است

2 خال مشکین تو بر عارض خورشیدوشت نقطه عنبر نو بر ورق نسترن است

3 بر بیاض رخ تو خط سیه باقی باد کان سوادیست کزو روشنی چشم منست

4 یا رب آن در خوشابست و بنا گوش چو سیم یا سهیل یمن اندر بر ماه ختن است

5 هست در وصف دهانت سخنم تنگ مجال آن دهن خود که تو داری چه مجال سخن است

6 نیش زنبور عسل بر گل سیراب رسید نوش بنهاد در او و عسل اکنون دهن است

7 همچو سایه پی خورشید رخت چون نرود دل که در گردنش از زلف تو مشکین رسن است

8 بشکست دل بیچاره کجا در نگرد زلف مشکینت که سر تا بقدم پرشکن است

9 یوسف حسنی و یعقوب صفت ابن یمین در فراق رخ تو ساکن بیت الحزن است