هوای وصل تو دارد غریق بحر فراق
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 هوای وصل تو دارد غریق بحر فراق چو تشنه که به آب روان بود مشتاق
2 شنیده ام که سگم خوانده عفاک الله من قیر بدین هم ندارم استحقاق
3 هزار بار به گرد جهان مه و خورشید بر آمدند و نظیرت ندید در آفاق
4 اساس عقل بر افتاد تا به ابرو و چشم بنای حسن نهادی و بر کشیدی طاق
5 حدیث زلف درازت به گوش جان چو رسید به هم برآمد از آن حلقه حلقه عشاق
6 صحیفهای ملون حواشی گل را فروغ روی نو آتش فکند در اوراق
7 شوند اهل سپاهان غلام طبع کمال گر این دو بیت سرایند مطربان عراق