با ما سخن ز نیک و بد کار از نشاط اصفهانی غزل 279

1 با ما سخن ز نیک و بد کار می‌کنی ما را گمان مردم هشیار می‌کنی

2 من با تو قالب تهیم سوی من ببین از شرم اگر تو روی به دیوار می‌کنی

3 تنها نه دل ز من به نگاهی گرفته‌ای در شهر ازین معامله بسیار می‌کنی

4 من از فریب دانه نیفتاده‌ام به دام تو سنگ می‌زنی و گرفتار می‌کنی

5 شاید پسندت افتد با دوستان وفا گاهی نکرده‌ای تو و انکار می‌کنی

6 تو آب جویباری و ما عکس شاخسار ما ایستاده‌ایم و تو رفتار می‌کنی

7 ما همچو عکس توتی لب‌بسته از بیان تو در قفای آینه گفتار می‌کنی

8 تا کی ز عشق روی نکویان سخن نشاط ما را به درد خویش گرفتار می‌کنی