1 بر آینه سرمه سیه ریخته بین طوطی روان بحلق آویخته بین

2 زان سنبل تر ز انشاخ شکر

1 تا در دل من مهر تو مهوش باشد روزم چو رخ فرخ تو خوش باشد

2 چون زلف تو هر دل که کند میل رخت سودا زده ئی بر سر آتش باشد

1 مرا ز خدمت عالیجناب آصف عهد علاء دولت و دین هندوی مبارک رای

2 ملامت آن نفس افزود و نفرت آندم خاست که عزم ثابت او را برفت پای از جای