1 می زدندی فاش بی اندازه تر کوس رسوایی بلند آوازه تر

2 آری آری عاشقان برحسن یار عاشقند و حسن باشد پرده دار

3 عشق معشوقان ولی برعشقهاست عشق خود آتش مزاج و بیحیاست

4 حسن را جان بخشی و دلداری است عشق را خصلت همه خونخواری است

5 حسن خوبان پرده شد برعشقشان عشقشان برحسنشان آمد نهان

6 ورنه عشق دلبران افزونتر است لیلی از مجنون بسی مجنونتر است

7 عاشقان را عشق اگر باشد یکی عشق معشوقان بود صد بیشکی

8 دوستی با هر که داری ای پسر باشد او را مهربانی بیشتر

9 زین سبب فرمود حق با بندگان سوی من آیید ای آیندگان

10 راه من پویید کاین را هست و بس عشق من جویید نی هر خاروخس