1 ای جوانبختی که در خلوتسرای کاینات رأی پیرت میگشاید پرده از ابکار غیب

2 در جهان عدلت چو موسی تا ید بیضا نمود گوسفند از گرگ بیند مهربانی شعیب

3 تا نشستی چون محمد بر سریر سروری من بپا استاده ام در بندگی همچون صهیب

4 در جنابت ظلمت از روز شبابم محو گشت زین خوشم چون تیره شب روشن شد از انوار شیب

5 پیش ازین با من عنایت بیش ازین بودی ترا لیس فیما یدعیه العبد یا مولای ریب

6 پای در دامن کشیدم مدتی چون خار پشت وز تفکر سر فرو بردم کشف‌آسا به جیب

7 موجب حرمان ندیدم در وجود خویشتن هیچ چیز الا هنر کان هست نزدیک تو عیب