1 خواهی که تو را هرآنچ نیکوست بود بدخواه تو جمله بی پی و پوست بود
2 چون بر خلقیت سروری داد خدای آن کن که به طبعت همه کس دوست بود
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 ای دل به غم فراق رایی می زن بر چنگ امید او نوایی می زن
2 زنهار هزیمت مشو ار خسته شوی افتاده و خسته دست و پایی می زن
1 ای ماه زحسن خلق تو یافته بهر پر مشک زباد خُلق تو جملهٔ دهر
2 در هر دو جهان کجا توان بود این قهر کان آب حیات را بکشتند به زهر
1 کو دل که بگوید نفسی اسرارش کو گوش که بشنود دمی گفتارش
2 معشوقه جمال می نماید شب و روز کو دیده که تا برخورد از دیدارش
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **