توئی که سایه زلفت از ابن یمین فریومدی غزل 40

1 توئی که سایه زلفت شعار خورشیدست غبار خط تو نقش و نگار خورشیدست

2 فروغ روی تو کز لطف آب ازو بچکد چو آتش است که در چشمه سار خورشیدست

3 بگرد عارض تو خط عنبرین گوئی هلال غالیه گون بر کنار خورشیدست

4 بسان ذره دلم بیقرار گشت چو دید که زیر سایه زلفت قرار خورشیدست

5 کسیکه دید بناگوش و در شهوارت سهیل گفت مگر گوشوار خورشیدست

6 ز نور روی تو یکذره تافت بر خورشید بحسن طلعت از آن اشتهار خورشیدست

7 بنور چهره خود ظلمت از دلم بزدای از آنکه تربیت ذره کار خورشیدست

8 بسان دیده حربا همیشه ابن یمین ز شوق روی تو در انتظار خورشیدست