گرم بودی به وصلت اختیاری از جهان ملک خاتون غزل 1299

1 گرم بودی به وصلت اختیاری نبودی بر دلم از هجر باری

2 دلم بر آتش رخسارت ای جان چو زلف تو نمی گیرد قراری

3 نه یاری داد بختم در فراقت که تا گردم به وصلت بختیاری

4 چو باری بر نگیری از دل من نظر کن بر من دلخسته باری

5 جفا چندین مکن بر حال زارم ببخشا بر دل زاری نزاری

6 ربود از من به دستان دل نگارم ندیده کس بدین دستان نگاری

7 نپرسی از من دلخسته دانم جهان را نیست پیشت اعتباری