نکهتی امشب از آن زلف دوتا از آذر بیگدلی غزل 121

1 نکهتی امشب از آن زلف دوتا می‌خواستم این قدر همراهی از باد صبا می‌خواستم

2 من که اکنون، رخصت نظاره‌ام از دور نیست ساده‌لوحی بین، که در بزم تو جا می‌خواستم؟!

3 نیست آذر خوارتر از من کسی در کوی او این سزای من، که از خوبان وفا می‌خواستم