خواهی که دیده باز کنی بر از اسیری لاهیجی غزل 82

1 خواهی که دیده باز کنی بر جمال دوست بیرون کن از درون دلت هرچه غیر اوست

2 شد در میانه هستی تو پرده حجاب ورنه همیشه با تو دلارام روبروست

3 دریا دلی که جرعه جانش بود محیط مستی او کجا زمی جام یا سبوست

4 نقش دوئی بدیده احول اگر نمود اما بچشم اهل نظر آن یکی نه دوست

5 هر لحظه روی تو چو نماید جمال تو مارا چو حسن تو همه دم عشق نو بنوست

6 رخسار دوست آینه صاف و روشن است بنگر که عکس جمله عالم عیان دروست

7 جانا چه دیر دیر نمائی بما جمال دیدار تو همیشه دلم را چو آرزوست

8 جانم چو دید حسن تو پیدا ز روی خوب زان رو همیشه مایل رخساره نکوست

9 بویی ز وصل دوست نیابد اسیر یا جانی که در جهان همه مایل برنگ و بوست