گفتی که شب آیم از ابوسعید ابوالخیر رباعی 292

1 بر شکل بتان رهزن عشاق حقست لا بل که عیان در همه آفاق حقست

2 چیزیکه بود ز روی تقلید جهان والله که همان بوجه اطلاق حقست

1 عشقم که بهر رگم غمی پیوندست دردم که دلم بدرد حاجتمندست

2 صبرم که بکام پنجهٔ شیرم هست شکرم که مدام خواهشم خرسندست

1 از نخل ترش بار چو باران میریخت وز صفحهٔ رخ گل بگریبان میریخت

2 از حسرت خاکپای آن تازه نهال سیلاب ز چشم آب حیوان میریخت

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما