با غیب به بویت آمد ای حرف شناس از جامی رباعی 141

با غیب به بویت آمد ای حرف شناس

1 با غیب به بویت آمد ای حرف شناس وانفاس تو را بود بر آن حرف اساس

2 باش آگه ازان حرف در امید و هراس حرفی گفتم شگرف اگر داری پاس

عکس نوشته
کامنت
comment