دیده ای کان صبح را در خواب یافت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 دیده ای کان صبح را در خواب یافت تا به گردن خویش را در آب یافت
2 از در میخانه روگردان مشو هر که چیزی یافت از این باب یافت
3 عمرها باید که دل پیچد به زلف شانه کی یک موی را بی تاب یافت؟
4 هر که شد بیدار از خواب گران ماسوای خویش را در خواب یافت
5 عاقبت خواهی سعیدا حق بخواه بی مسبب کی کسی اسباب یافت؟
ادامه توضیحات شاعر