ای فاختهٔ مهر چون به از مهستی گنجوی رباعی 126

1 با من لب تو چو زلف تو بسته چراست؟ چشم خوش تو خصم من خسته چراست؟

2 ابروی کمان مثالت اندر حق من گر نیست جفای چرخ پیوسته چراست؟

1 من مهستی‌ام بر همه خوبان شده طاق مشهور به حسن در خراسان و عراق

2 ای پور خطیب گنجه از بهر خدا مگذار چنین بسوزم از درد فراق

1 آتش‌روئی پریر در ما پیوست دی اب خم ببرد و عهدم بشکست

2 امروز اگر نه خاک پایش باشم فردا برون باد بماند در دست