تو می گوئی که من از اقبال لاهوری پیام مشرق 157

1 ملتی را رفت چون آئین ز دست مثل خاک اجزای او از هم شکست

2 هستی مسلم ز آئین است و بس باطن دین نبی این است و بس

1 از چه رو بر بسته ربط مردم است رشته ی این داستان سر در گم است

2 در جماعت فرد را بینیم ما از چمن او را چو گل چینیم ما

1 از محبت چون خودی محکم شود قوتش فرمانده عالم شود

2 پیر گردون کز کواکب نقش بست غنچه ها از شاخسار او شکست

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران