گفتی که فلان ز یاد ما خاموشست از ابوسعید رباعی 90

1 تا درد رسید چشم خونخوار ترا خواهم که کشد جان من آزار ترا

2 یا رب که ز چشم زخم دوران هرگز دردی نرسد نرگس بیمار ترا

1 آنرا که فنا شیوه و فقر آیینست نه کشف یقین نه معرفت نه دینست

2 رفت او زمیان همین خدا ماند خدا الفقر اذا تم هو الله اینست

1 نقاش رخت ز طعنها آسودست کز هر چه تمام‌تر بود بنمودست

2 رخسار و لبت چنانکه باید بودست گویی که کسی به آرزو فرمودست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما