گفتی که از ملک‌الشعرا بهار اشعار محلی 1018

1 گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم هی هی بخدا خوب تو گفتی مو شنفتم

2 ای شیر نر عشق‌، تقلای مو پوچه ای بوده مقدر که بچنگال توبفتم

3 تا زور دری تیز بزن بازوی صیاد مو کِفتَرِ جُون سَختُم و آسُون نَمِیُفتُم

4 گفتم که بپایت نخلد خار و مو امشو با جاروی مژگون سر راه تو ره رُفتُم

5 دیشو بخیال صدف سینهٔ صافت تا وقت سحر مُروِرِیِ اشک مُسُفتُم

6 همدوش بهارُم مو که هم‌جفتُمُ هم‌طاق در بی‌طَقَتی طاقُم و با یاد تو جُفتُم