گفتی او راست وفاپیشه از مشتاق اصفهانی غزل 115

1 گفتی او راست وفاپیشه بلی گر می‌بود اندکی ایدل ازین حال تو بهتر می‌بود

2 با من اکنون که بمهر است مرا حال این است وه چه میکردم اگر یار ستمگر می‌بود

3 گفتی ار چاره هجران‌طلبی باش صبور چاره صبر است بلی کاش میسر می‌بود

4 چاره هجر که آنهم نکند می‌کردم غیر مردن اگرم چاره دیگر می‌بود

5 میگذشت آه چه بر جان خلایق مشتاق روز حشر ار به شب هجر برابر می‌بود