1 ای غمت مایه ده شادی ما بر درت بندگی آزادی ما

2 بنده خاص تو را نیست پسند بر دل از بندگی غیر تو بند

3 فارغ است از دو جهان در دو جهان نه عیان بسته چیزی نه نهان

4 جا گرفته به سر خشک زمین گشته در کوی فنا خاک نشین

5 نشده خاطر او بند به هیچ نه دلش یافته پیوند به هیچ

6 تافته روی ز روی همه کس روی در روی تو آورده و بس

7 جامی از بندگی خویش ملول دارد از خواجگیت چشم قبول

8 بر درت عز قبولیش بده در رهت اذن دخولیش بده

9 بر وی افشان ز ره خود گردی بر دلش نه ز غم خود دردی

10 افکن از منزل بی دردانش رخت در کوی جوانمردانش