ای مرغ شباهنگ دل‌انگیز، از خلیل‌الله خلیلی رباعی 41

1 گر علت مرگ را دوا می‌کردند گر چارهٔ این نوع دو پا می‌کردند

2 می‌دیدی کاین جماعت تیره‌نهاد بر روی زمین چه فتنه‌ها می‌کردند

1 سرمایهٔ عیش، صحبت یاران است دشواری مرگ، دوری ایشان است

2 چون در دل خاک نیز یاران جمعند پس زندگی و مرگ به ما یکسان است

1 طفلی بودم غنوده بر بستر ناز برخاست ز دور نغمه های دمساز

2 تا گوش نهادم نه صدا بود و نه ساز ای شور جوانی! تو کجا رفتی باز