ای مرا از لب تو شهد از ابن یمین فریومدی غزل 251

1 ای مرا از لب تو شهد و شکر نو بر نو وز رخ و عکس رخت شمس و قمر نو بر نو

2 بر هم افتاد ز باد سحری طره تو بر مثال شکن آب شمر نو بر نو

3 میروی و دل عشاق جهان در پی تو بر هم افتاده همه راهگذر نو بر نو

4 تا مرا خار غمت در جگر خسته نشست هست مانند گلم خون جگر نو بر نو

5 مکن ایحور که آئینه حسنست رخت ناگهش زنگ فتد ز آه سحر نو بر نو

6 نشنید ابن یمین آنکه کسی جز تو کند در همه دور قمر زیر و زبر نو بر نو

7 در بر ماه ختن مشک ختاچین بر چین بر سر سرو چمن سنبل تر نو بر نو