1 آشنا هر خار را از قصهٔ ما ساختی در بیابان جنون بردی و رسوا ساختی

2 جرم ما از دانه ئی تقصیر او از سجده ئی نی به آن بیچاره میسازی نه با ما ساختی

3 صد جهان میروید از کشت خیال ما چو گل یک جهان و آنهم از خون تمنا ساختی

4 پرتو حسن تو می افتد برون مانند رنگ صورت می پرده از دیوار مینا ساختی

5 طرح نو افکن که ما جدت پسند افتاده ایم این چه حیرت خانه ئی امروز و فردا ساختی