آدم از بی بصری از اقبال لاهوری پیام مشرق 202

1 تنی پیدا کن از مشت غباری تنی محکم تر از سنگین حصاری

2 درون او دل درد آشنائی چو جوئی در کنار کوهساری

1 در جهان کیف و کم گردید عقل پی به منزل برد از توحید عقل

2 ورنه این بیچاره را منزل کجاست کشتی ادراک را ساحل کجاست

1 ندانی که یزدان دیرینه بود بسی دید و سنجید و بست و گشود

2 ز ما سینه چاکان این تیره خاک شنید است صد نالهٔ درد ناک

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران