صفای می نگر از جبههٔ گشادهٔ از جویای تبریزی غزل 7

1 صفای می نگر از جبههٔ گشادهٔ ما حباب آب حیاتست جام بادهٔ ما

2 ز قوت دل و بازوی ناتوانیهاست اگر ز رخ نبرد رنگ ایستادهٔ ما

3 هزار مرحله دوریم از خودی، پیداست نشان نیستی ما زلوح سادهٔ ما

4 حریف بازوی جویا نمی شود گردون که پشت قوس قزح بکشند کبادهٔ ما