تو را صباحت ترک و فصاحت عرب است از جامی غزل 120

1 تو را صباحت ترک و فصاحت عرب است ملاحتی که میان عجم چنان عجب است

2 صحیفه ای ست وجود تو پر لطیفه حسن که از اصول صفات کمال منتخب است

3 مهت پدر شد و خورشید جد تعالی الله تو را میان بتان این چه رفعت نسب است

4 کجا رسد به تو کس چون تو را به هر سر موی هزار خوبی موروث و لطف مکتسب است

5 تو آن زلال حیاتی که داده جان از شوق به وادی طلبت صد هزار تشنه لب است

6 نه ایم با سگ تو در مقام ترک ادب اگر چه ترک ادب پیش دوستان ادب است

7 ز شوق لعل تو صد خم و جام را جامی ز باده ساخت تهی و هنوز در طلب است