واقف از زاده و نزاده تویی از سعیدا غزل 577

1 واقف از زاده و نزاده تویی «عالم الغیب و الشهاده» تویی

2 عاشقان را تو می کنی سرمست طرب افزای جام باده تویی

3 شهسواران به قوت تو سوار دستگیر من پیاده تویی

4 در رحمت به روی هر دو جهان بی غرض بی سبب گشاده تویی

5 فارغ از دی و حال و فردایی بی نیاز از کم و زیاده تویی

6 فتنه آموز چشم و زلف سیاه آبروی جمال ساده تویی

7 در زمین و زمان و غیب و شهود قادر و قدرت و اراده تویی

8 شعله پرداز و نورافشان ساز در دل صاف و روی ساده تویی

9 در بیان کمال آن معشوق ای سعیدا زبان گشاده تویی